Γεννήθηκε στην Λέσβο το 1941 από πατέρα Μυτιληνιό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, Αθηνών (1966). Το 1971 ολοκλήρωσε διδακτορική διατριβή στην ίδια Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετά μετοίκησε στις Η.Π.Α. για μεταπτυχιακές σπουδές στην Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Harvard στο Cambridge, της Πολιτείας της Μασσαχουσέττης. Το 1976 έλαβε το διδακτορικό δίπλωμα Ph.D. στη Βιολογία (Doctor of Philosophy).

Εργάσθηκε ερευνητικά στην Ιατρική Σχολή Αθηνών (1968-1971), στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Harvard (Harvard Biolabs) (1971-1978) και υπηρέτησε ως λέκτορας του Τμήματος Βιολογικής Χημείας στην Ιατρική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου (Harvard Medical School).  Από το 1978-1980 διετέλεσε επίκουρος καθηγητής (Assistant Professor) της Βιολογικής Χημείας στο ίδιο Πανεπιστήμιο και απο το 1980-1982 ως αναπληρωτής καθηγητής (Associate Professor) του Τμήματος Βιολογικής Χημείας του Harvard. Μετά το 1982, εξελέγη Kαθηγητής της Γενετικής και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια, από το 1991 και μετέπειτα μέχρι το 2008, διετέλεσε Higgins Professor της Γενετικής και Ανάπτυξης και υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Τμήματος (από Νοέμβριο του 1987 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1993). Το διάστημα 2000-2008 υπήρξε μέλος του Ινστιτούτου Γενετικής του Καρκίνου, στο Πανεπιστήμιο Columbia. Τέλος, από το 2009 και μετέπειτα υπηρετεί ως Επιστημονικός Δ/τής του Ινστιτούτου Βιοιατρικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών και είναι ομότιμος καθηγητής (Emeritus Professor) του Πανεπιστημίου Columbia.

Το επιστημονικό/ερευνητικό έργο του Καθηγητή κ. Α. Ευστρατιάδη έχει Διεθνώς αναγνωρισθεί για την πρωτοτυπία/πρωτοπορία του στη Βιοτεχνολογία του ανασυνδυασμένου DNA(rDNA), στην κατανόηση της δομής, μοριακής εξέλιξης και έκφρασης των ευκαρυωτικών γονιδίων. Ο Καθηγητής κ. Α. Ευστρατιάδης και οι συνεργάτες του υπήρξαν πρωτοπόροι ανάπτυξης της Τεχνολογίας Κλωνοποίησης μορίων cDNA που επέτρεψε την αλληλούχιση και την χαρτογράφηση για πρώτη φορά της δομής των ευκαρυωτικών μορίων mRNA. Οι έρευνες αυτές έθεσαν τις συνθήκες ταυτοποίησης και χαρακτηρισμού των ευκαρυωτικών γονιδίων και την ικανότητά τους να εκφράζονται και να παράγουν θεραπευτικές πρωτεΐνες ανθρώπινης προέλευσης (π.χ. ινσουλίνη) από μικρόβια. Στη συνέχεια, ο κ. Ευστρατιάδης συνέβαλε με τις έρευνές του στην κατανόηση της ρύθμισης των γονιδίων, που κωδικοποιούν την αιμοσφαιρίνη, την ινσουλίνη και τους αναπτυξιακούς παράγοντες IGFs (insulin-like growth factors). Eπιπλέον, στα πλαίσια των ερευνών επι της μοριακής εξέλιξης των γονιδίων (Μolecular Εvolution), ο κ. Ευστρατιάδης ανακάλυψε για πρώτη φορά οτι με τη μετάθεση μορίων RNA (RNA retroposition) στο γονιδίωμα σχηματίζονται λειτουργικά γονίδια. Αξιοσημείωτη επίσης είναι και η πρώτη in vivo περιγραφή των ενδιάμεσων μορφών ματίσματος (splicing) μορίων RNA (lariat RNAs).

Χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένα πειραματόζωα (mice) o κ. Ευστρατιάδης και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν το πρώτο παράδειγμα γενετικής αποτύπωσης (genetic imprinting) του ενδογενούς γονιδίου Igf2 και διευκρίνισαν το σηματοδοτικό μονοπάτι του IGF ως κύριο συντελεστή της εμβρυονικής ανάπτυξης. Πιο πρόσφατα, ο κ. Ευστρατιάδης εστίασε την ερευνητική του δραστηριότητα στο ρόλο των παραγόντων IGFs στην ανάπτυξη και καρκινογένεση ιδιαίτερα του καρκίνου του μαστού.

Επιπλέον, μελέτησε το σηματοδοτικό μονοπάτι Notch και τον ρόλο του στην καρκινογένεση. Τα τελευταία χρόνια ο Καθηγητής κ. Α. Ευστρατιάδης επιχειρεί να αναπτύξει καινοτόμες θεραπευτικές παρεμβάσεις για την αναστολή του σηματοδοτικού μονοπατιού που επάγεται από τους IGFs. Η χρήση in vivo γενετικά τροποποιημένων πειραματόζωων (mice) ως προτύπων συστημάτων (models) για ανθρώπινες ασθένειες του επέτρεψε να μελετήσει νοσήματα όπως ο νεανικός διαβήτης, η χορία του Huntington και τα σύνδρομα ανάπτυξης Beckwith-Wiedemann και Simpson Golabi-Behmel.

Ο καθηγητής κ. Α. Ευστρατιάδης του Πανεπιστημίου Columbia δημοσίευσε περισσότερες από 120 πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες στα πλέον εξαιρετικά έγκριτα Διεθνή Περιοδικά υψηλής επιρροής στο χώρο των Βιοεπιστημών (PNAS USA, Nature, Nature Genetics, Cell, Genes and Development, Blood, Molecular and Cell Biology, J. Clin. Inv., J. Biol. Chem. Development, Developmental Biology, J. Mol. Biol., Nucleic Acid Res., Genomics, Hum. Mol. Genetics, J. Cell Biol., J. Mol. Evol., Neuron, Onogene, J. Neurosciences, Curr. Biol κ.α.) που αφορούν: (α) Αναπτυξιακή βιολογία των εντόμων (γονίδια και πρωτεΐνες του chorion), (β) Ρύθμιση της έκφρασης των γονιδίων της αιμοσφαιρίνης, ινσουλίνης (γ) Μοριακή Βιολογία της εξέλιξης διαφόρων γονιδίων (δ) Δομή DNA με έμφαση στις υπερευαίσθητες περιοχές (Hypersensitive regions) (ε) Διεργασία του ματίσματος RNA (splicing), (στ) Ανάπτυξη τεχνικών Μοριακής Βιολογίας (ζ) Χαρτογράφηση του ανθρώπινου χρωμοσώματος 13, (η) Μοριακή μελέτη της Νόσου του Huntington και άλλων ασθενειών, (θ) Ινσουλίνη και αναπτυξιακούς παράγοντες (IGFs) στην παθοφυσιολογία της ανάπτυξης του νεανικού διαβήτη (ι) Γενετική του καρκίνου και τη σημασία των μονοπατιών των IGF-1 και Notch στην καρκινογένεση.

Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής του σταδιοδρομίας ο καθηγητής κ. Α. Ευστρατιάδης τιμήθηκε κατ’ επανάληψη με διακρίσεις (βραβεία). Μέλος της Εταιρίας Ερευνητών του Πανεπιστημίου Harvard (Harvard Society Fellows (1976-1977), Βραβείο Έρευνας Σταδιοδρομίας (Career Development) του Ιδρύματος για τον Νεανικό Διαβήτη (1980-1983), Βραβείο Εξαίρετης Διδασκαλίας του Πανεπιστημίου Columbia (1992), Βραβείο εξαίρετης διδασκαλίας στις Βασικές Επιστήμες του Κολλεγίου Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Columbia (1992), Βραβείο Εξαίρετης Διδασκαλίας της Lawson Wilkins Παιδιατρικής Ενδοκρινολογικής Εταιρίας (1995). Επιπλέον, ο καθ/τής κ. Α. Ευστρατιάδης διατελεί αντεπιστέλλων μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1998).